اخبار کشاورزی:
آسیا-اقیانوسیه در خط مقدم بحران آب؛ زنگ خطری که ایران باید جدی بگیرد
کشاورزی آینده جهان: 25 آبان /1404
آسیا و منطقه اقیانوسیه (آسیا-پاسیفیک) بیش از هر منطقه دیگری با پیامدهای تغییرات اقلیمی و بحران آب روبه‌روست؛ وضعیتی که مدیریت آب را به مسئله‌ای امنیتی و حیاتی برای این پهنه جمعیتی تبدیل کرده است. تجربه‌های اخیر نشست‌های منطقه‌ای در این حوزه، می‌تواند برای ایران نیز درس‌آموز باشد.
گستره وسیع آسیا و اقیانوس آرام امروز بیش از هر نقطه‌ای از جهان زیر فشار تغییرات اقلیمی قرار گرفته است؛ منطقه‌ای که افزایش دما، کاهش منابع آب شیرین، فرسایش خاک و تهدید بالا آمدن سطح دریا، آن را به کانون بحران جهانی آب تبدیل کرده است. مرور نتایج نشست‌های اخیر درباره تاب‌آوری اقلیمی نشان می‌دهد کشورها در این پهنه جغرافیایی به‌دنبال رویکردهای تازه و علمی برای مدیریت آب و بهداشت هستند؛ تجربه‌هایی که می‌تواند برای ایران نیز درس‌آموز باشد.این تحولات آشکار می‌سازد که بحران آب دیگر محدود به مرزهای جغرافیایی نیست و پیامدهای آن بر امنیت، سلامت و توسعه کشورها اثر مستقیم دارد.
پیوند میان آب، بهداشت و سلامت نیز محور اصلی گفت‌وگوها بود. شرکت‌کنندگان تأکید داشتند که تاب‌آوری اقلیمی بدون ارتقای بهداشت محیطی و تأمین آب سالم امکان‌پذیر نیست و این دو حوزه باید در طراحی سیاست‌ها به‌صورت هم‌زمان دیده شوند.
فناوری، داده و نقش مردم؛ سه ستون تاب‌آوری در برابر بحران آب
یکی از نکات برجسته نشست بانکوک و سووا، اهمیت فناوری‌های نوین و داده‌محوری در مدیریت منابع آب بود. کشورهایی مانند اندونزی، تایلند و فیجی نمونه‌های موفقی از استفاده از سنجش‌ازدور، سامانه‌های هشدار سریع و پایش هوشمند ارائه کردند؛ تجربه‌هایی که ثابت می‌کند مدیریت مدرن آب بدون دسترسی به داده دقیق امکان‌پذیر نیست.
در کنار فناوری، نقش جوامع محلی نیز به‌عنوان حلقه‌ای حیاتی در اجرای طرح‌های پایدار مطرح شد. نمونه‌های مختلف نشان می‌دهد برنامه‌هایی که مردم در طراحی و اجرای آنها مشارکت مستقیم دارند، بیشترین دوام و اثربخشی را نشان داده‌اند. همچنین توصیه کارشناسان بر مدیریت آب بر اساس حوضه‌های آبریز و نه مرزهای سیاسی است؛ رویکردی که سال‌هاست در برخی کشورهای آسیایی و اروپایی اجرایی شده و نتایج مثبت داشته است.
درس‌هایی که ایران می‌تواند از آسیا–پاسیفیک بیاموزد
دکتر علی ذبیحی تحلیلگر مسائل بین الملل و مدرس دانشگاه در گفت و گویی با ایرنا با اشاره به اینکه ایران در مورد مواجه شدن با بحران آب تاوان مدیریت اشتباه در گذشته را می‌دهد، گفت: ایران مانند بسیاری از کشورهای منطقه در پهنه‌ای خشک و نیمه‌خشک قرار دارد و با چالش‌هایی همچون کاهش بارش، افزایش دما، افت منابع زیرزمینی و خطر جابه‌جایی جمعیت روبه‌روست. از این منظر، تجربه‌های جهانی و همچنین آسیا–پاسیفیک می‌تواند مسیر روشنی برای بازنگری در سیاست‌های مدیریت آب کشور ارائه دهد.
وی یکی از مهم‌ترین درس‌ها را برای کشور ما، عبور از مدیریت سنتی آب و حرکت به‌سوی مدیریت اقلیمی دانست و گفت: بر اساس این رویکرد، تصمیم‌گیری بر اساس پیش‌بینی شرایط آینده انجام می‌شود. داده‌محوری و ایجاد سامانه‌های یکپارچه پایش منابع آب نیز از ضرورت‌هایی است که در ایران به‌شدت احساس می‌شود. افزون بر این، مشارکت فعال جامعه در مدیریت مصرف، احیای منابع و نگهداری از زیرساخت‌ها تجربه‌ای ارزشمند است که می‌تواند در ایران نیز نتایج قابل‌توجهی داشته باشد.
به گزارش کاج پرس به نقل از ایرنا، ذبیحی یادآور شد: سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بهداشتی، آب‌شیرین‌کن‌ها، تصفیه پساب و فناوری‌های کم‌مصرف نیز از دیگر توصیه‌های قابل استفاده برای کشور است. مقایسه وضعیت ایران با کشورهایی مانند تایلند، نپال و فیجی نشان می‌دهد که راهکارهایی چون احیای آب‌های زیرزمینی، مدیریت پساب کشاورزی و توسعه کشاورزی کم‌آب‌بر می‌تواند در دستور کار قرار گیرد.
جمع بندی
آسیا–پاسیفیک امروز نمادی روشن از اثرات عمیق تغییرات اقلیمی بر امنیت آب است. این منطقه با جمعیت بسیار بالا و منابع محدود، نشان می‌دهد که مدیریت آب در جهان امروز باید بر پایه ترکیبی از امنیت، سلامت، فناوری، محیط‌زیست و مشارکت مردم استوار باشد. بهره‌گیری از این تجربه‌ها می‌تواند برای ایران راهی مطمئن جهت عبور از وضعیت شکننده کنونی و حرکت به‌سوی مدیریت پایدار و بلندمدت منابع آب باشد............ // / 138 a.n
https://keshavarziayandehjahan.ir/fa
eitaa.com/kajpress
