پنجشنبه, ۰۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

تصور لحظه ای بدون خدمات دامپزشکی برای جامعه ۸۵ میلیونی کشورمان با بیش از یک میلیارد جمعیت دام و طیور آن؛ فاجعه آمیز به نظر می رسد

 

 

 

کشاورزی آیندۀ جهان(کاج پرس)، 14 مهر، روز ملی دامپزشکی را به تمامی دامپزشکان و فعالان عرصۀ دامپزشکی کشور که در سرتاسر میهن عزیزمان سنگردار حفظ سلامت جمعیت دامی کشور، پیشگیری از بروز بیماری های مشترک انسان و دام و حافظ سلامت مواد غذایی با منشا دامی هستند؛ شادباش می گوید.

 

تاریخچه دامپزشکی در ایران

در سال ۱۲۹۰ هجری شمسی که دولت ایران تصمیم گرفت تشکیلات ژاندارمری نوینی را پایه‌گذاری نماید از دولت سوئد عده‌ای کارشناس نظامی برای تاسیس ژاندارمری استخدام نمود که به همراه افسران سوئدی دو نفر دکتر دامپزشک نیز بودند.

گفتنی است در آن سالها اسب و در مناطقی شتر در تشکیلات ژاندارمری و ارتش که حوزۀ خدمت آن عمدتا مناطق روستایی، مرزها و خارج از شهر و گاها صعب العبور بود، نقش مهمی داشتند.

این دو نفر افسر دامپزشک به اتفاق دامپزشکان اقدام به تاسیس مدرسه دامپزشکی برای تربیت کادر مورد احتیاج ارتش نمودند. در سال ۱۳۰۴ بیماری همه‌گیری طاعون گاوی در ایران شیوع یافت به همین دلیل اداره‌ای با عنوان سازمان دفع آفات حیوانی از سوی وزارت کشاورزی تأسیس شد. این اداره تحت نظارت مؤسسه پاستور بود و در سال ۱۳۰۵ این سازمان به وزارت فلاحت منتقل شد.

در سال ۱۳۱۱ بنای دانشکده دامپزشکی ابتدا به صورت مدرسه و بعداً دانشکده گذارده شد. در ابتدای امر این دانشکده زیر نظر وزارت کشاورزی بود ولی بعد با اعزام تعداد قابل ملاحظه‌ای دانشجو به کشور فرانسه و مراجعت ایشان از وزارت کشاورزی منتزع گردید و ضمیمه دانشگاه تهران شد.

در نهایت در سال ۱۳۶۸ بر اساس تصویب مجلس شورای اسلامی، سازمان دامپزشکی از وزارت کشاورزی جدا و به وزارت جهاد سازندگی منتقل شد.

در تشکیلات کنونی وزارت جهاد کشاورزی، سازمان دامپزشکی کشور به عنوان سازمانی مستقل وابسته به آن وزارت شناخته شده و رئیس سازمان دامپزشکی کشور مستقیماً تحت نظارت وزیر به انجام وظیفه می‌پردازد. در استانها نیز ادارات کل دامپزشکی و در شهرستانها شبکه دامپزشکی به طور عمودی زیر نظر سازمان مرکزی دامپزشکی و به شکل افقی با سازمان جهاد کشاورزی و مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان مرتبط می‌باشد.

در سال ۱۳۶۹ خورشیدی به دنبال تلاش برای اختصاص روزی به نام روز دامپزشکی، دکتر حسن تاج بخش روز ۱۴ مهر را به یاد (گوش روز) که در ایران باستان روز مبارکی بوده پیشنهاد کردند که مورد موافقت همه قرار گرفته و تائید شد.

در ایران باستان به روز 14 هر ماه گوش روز می‌گفتند كه این نام برگرفته از نام فرشته‌ای به نام گائوش (فرشته‌ی نگهدار چهارپایان و جانوران سودمند) است.

 

 

 

 

  

 

 

33561927783576807403

  

تمامی حقوق مادی معنوی سایت محفوظ است .