تحلیل کشاورزی:
طرح های خیرخواهانه و دشمنی های ناآگاهانه با کشاورزان
جمعه 13 خرداد 1401 9:51
کاج پرس:
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس، خوشبختانه همچون سلف پیشین خود اخیرا فعالانه، حتی بیش از رئیس پیشین که وزیر شد، در مورد مسائل کشاورزی اظهار نظر می کند و با جد و جهد بر آن است که از حقوق کشاورزان دفاع و در عین حال دشواری های مصرف کنندگان را مرتفع و در مجموع کاری کند که تولیدات کشاورزی آسیب نبیند!
گرچه عده ای از گوشه و کنار می گویند این حضور فعال و جانبدارانه ایشان خیز برداشتن برای وزیر شدن است و شاهد مثال آنان، خاستگاه و نقطه پرش دکتر ساداتی نژاد از همین سکوست، اما نگارنده با لحاظ این فرض، ضمن یادآوری اینکه دشواری های فعلی بخش کشاورزی همانند گذشته و زمان ریاست دکتر ساداتی نژاد بر کمیسیون کشاورزی مجلس نیست و اهمیت و اولویت و حساسیت های آن چند برابر فزونی یافته، از این بحث سیاسی فاصله می گیرد و به نشستی اشاره می کند که هفته گذشته محمدجواد عسگری با جمعی از کشاورزان و مسئولان دستگاه های استان گلستان در سالن اجتماعات دانشکده فنی علی آباد کتول برگزار کرد و خبرش هم در کاج پرس، به تاریخ هشتم خرداد ماه جاری انتشار یافت.
ایشان در آن نشست، ضمن بیان مطالب خوبی درباره مسائل عمده کشاورزی و قیمت های تضمینی، به یکباره و با صراحت گفت: «خرید تضمینی همه محصولات کشاورزی در قالب یک طرح از سوی کمیسیون کشاورزی برای ارایه به مجلس شورای اسلامی دنبال می شود تا دولت این طرح را روی همه محصولات عملیاتی کند.» این مفهوم اگر جدی باشد و جنبه تبلیغاتی و جلب رای نداشته باشد، باید گفت همه رو به جلو حرکت می کنند و رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس رو به عقب و گذشته شکست خورده یک اقتصاد درون گرای بسته دولتی.
این طرح گرچه خام است و در مرحله حرف، اما جای تامل دارد، زیرا منبعث از اندیشه ای است که می خواهد کشاورزی کشور را با 97 درصد مالکیت بخش خصوصی بیش از وضع کنونی در اختیار دولت قرار دهد تا به گمان محمد جواد عسگری مورد حمایت صد در صدی قوه مجریه قرار گیرد!
این نوع نگرش ها که ظاهری خیرخواهانه دارند نوعی دشمنی آشکار با کشاورزی کشور به شمار می روند.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس باید سرنوشت غم انگیز و شکست خورده مزارع اشتراکی کالخوزها و ساخوزهای اتحاد جماهیر شوروی سابق که در آنها کشاورزان بخش خصوصی حذف شدند و از ابتدا تا انتهای خرید محصول تا توزیع عادلانه آن به طور مساوی و با قیمت ثابت توسط دولت انجام می گرفت و شرایطی که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ایجاد شد و نتایج درخشان فعالیت های تولیدی و بازرگانی اگرو هولدینگ ها و علاقمندان به سرمایه گذاری در بخش کشاورزی این کشور را مطالعه کنند؛ ماجرای درس آموزی که طی سال های دهه 80 تا 90، شوروی برای تامین گندم کشورش در برابر آمریکا زانو زد اما سال گذشته یعنی 2021 ، در مقام نخستین تولید گندم جهان و بالاتر از آمریکا قرار گرفت و به یکی از بزرگترین صادرکنندگان گندم و غلات تبدیل شد، این دستاورد بعد از سال 1991، حاصل چیزی نبود مگر تغییر روش تولید و بازرگانی در همان اقلیم و شرایط آب و هوایی و عدم دخالت دولت در کشاورزی.
در عین حال، آنچه محمدجواد عسگری به آن اشاره دارد، با روح قانون خرید تضمینی در شرایط عرضه آزاد محصولات کشاورزی، افزایش بهره وری، صادرات هدفمند، حضور تکنولوژی مدرن و کاهش فاصله میان نتایج تحقیقات با مزارع، هیچگونه همخوانی ای ندارد. به عبارت ساده تر، قانون خرید تضمینی ابزاری حمایتی برای کشاورزی و نه هدف نهایی آن است. اگر طرحی برای خرید تضمینی تمام محصولات کشاورزی به مجلس برود، تصویب شود و از شورای نگهبان عبور کند، کشاورزی کشور را بیش از گذشته و وضع کنونی از خلاقیت دور می کند و گروگان دولت قرار می دهد.
گذشته از اینها، تکلیف کشاورزی قراردادی و الگوی کشت و سایر برنامه های وزارت جهاد کشاورزی چه می شود؟!
منصور انصاری
