میز مشترک کشاورزی دولتی و نهاد فرادولتی صداوسیما
بااینکه غالباً اسم صداوسیما را با پسوند ملی بیان میکنند و الزاماً هم باید ملی باشد، ولی به هر دلیل یکنهاد فرا دولتی و فراملی است؛ چه در شکل، چه در محتوا، چه تشکیلات و سازمان اداری و چه در نهادهای تصمیم گیر و سیاستگذاری.
هیچ تشکل مردمی، تولیدی، کشاورزی، تجاری، یا بهطورکلی صنفی یا هیئتعلمی دانشگاهی و آکادمیک نهتنها در این نهاد فراملی دولتی وجود ندارد و اصولاً پیشبینینشده است، بلکه حق رفتوآمد هم ندارد؛ اگر هم در گوشه و کنار، برنامهای، گفتگو، مصاحبه و یا میزگردی در این تشکیلات گسترده و خط دهنده برگزار میشود، غالباً اهداف غیر از آنچهکه در برنامه به میان میآید در پشتصحنه سازماندهی شده است و حال، خوشبختانه پس از بالغبر 40 سال از عمر و حیات این نهاد بهرغم تغییرات مختلف در مدیریت کلان آن شاهد هستیم که رئیس صداوسیما با وزیر جهاد کشاورزی و تعدادی از معاونان و البته مدیرکل جدید روابط عمومی این وزارتخانه، جلسهای برای احداث یک فقره میز همکاری تشکیل میدهند تا مگر موضوعات آموزش و ترویج و شاید فرهنگسازی در جامعه مخاطب، اعم از مخاطب عام تا تصمیم گیر و تصمیمساز را پیگیری نمایند.
اگر احداث یا تشکیل چنین میزی از جیب کشاورزان نباشد و بهواقع صداوسیما برای کاسبیهای متداول نیامده باشد، باید گفت خوب است، مشروط بر اینکه همانطور که 95 درصد از فعالیت کشاورزی و صنایع تبدیلی و غذایی توسط مردم و بخش خصوصی صورت میگیرد، در این میز همکاری نیز بخش خصوصی تولید و اطلاعرسانی ازجمله 50 مجله تخصصی که واقعاً تعدادی از آنان در عرصه ترویج و آموزش کشاورزی سرآمد هستند و بالغبر 40 سال تجربه و ممارست دارند حضورداشته باشند، جز این، در حد یک بده بستان که مثلاً چقدر کشاورزی کشور خوب است و چقدر صداوسیما بینظیر است و همان تعارفاتی که میان عسگری و حجتی گذشت، خلاصه و سروتهاش جمع میشود.
گفتنی است به هنگام انتصاب عسگری بهعنوان رئیس صداوسیما، پس از 6 ماه مکاتبه با ایشان از سوی انجمن صنفی مجلات تخصصی و صنایع غذایی کشور که در آن مقطع، نگارنده در سمت رئیس هیئتمدیره این انجمن خدمت گذاری میکرد و این پرسش که سهم آموزش و ترویج و جایگاه کشاورزی در عرصه این نهاد ملی کجاست و امثالوحکم و آمار و ارقام که کشاورزی این است و آن است و جایگاه این بخش را در ارزشافزوده ملی و اقتصاد کلان کشور تبیین کنید و بگذارید دریچهای برای فرهنگسازی باز شود، ایشان دستور دادند که در یک برنامه فرعی به مدت یک ساعت و نیم اینجانب و همکارم محمدرضا جمشیدی در رثای کشاورزی کشور و جایگاه نشریات تخصصی آن مرثیهخوانی کنیم، والسلام نامه تمام.
وزارتخانه پیامک رسان نیز، بهرغم حسن نیت مدیر روابط عمومیاش در آن زمان، حتی یک پیامک کوتاه درباره آنچه شجاعانه در مورد کشاورزی کشور گفته شد ارسال نکرد. لذا به نظر نمیرسد که با چنین ترکیبی این میز بتواند از حق کشاورز و کشاورزی کشور دفاعی تأثیرگذار داشته باشد.
منصور انصاری
برگرفته از ماهنامه شماره 209 صنایع زیرساختهای کشاورزی