اخبار کشاورزی
دولت در یک کارگروه دولتی، الزاما نمی تواند صدای واقعی مردم را بشنود
یکشنبه 21 آبان 1402
کشاورزی آینده جهان- منصور انصاری
وزیر جهادکشاورزی با حسن نیت و البته خطر کردن در آخرین روز هفته دوم آبان ماه، خبر از تشکیل کارگروهی با ترکیب تعدادی از معاونان، مشاوران و قائم مقام خود با عنوان «کارگروه صدای مردم» داد که احتمالا این کارگروه با اقداماتی از جمله برگزاری جلساتی بتواند بهتر صدای مردم را بشنود و در حل مشکلات آنان اقدام به موقع و سریع انجام دهد. تشکیل چنین کارگروهی با ترکیب اعضای موجه آن را باید نشانه حسن نیت دکتر نیکبخت قلمداد کرد زیرا ماهیت چنین اقدامی به این معنی است که قسمت های مختلف، از جمله معاونت هایی که ارتباط مستقیم با مردم و خصوصا بهره برداران و کشاورزان دارند در حل مشکلات آنها به اندازه کافی کارآمد نیستند و لذا امکانی ایجاد شود تا اجماع این بخش ها توام با تبادل نظرات یا طرح مشکلات مردم در یک کارگروه به حل سریع تر مسائل و مشکلات منجر یا این اجماع بتواند صدای مردم را بهتر و واضح تر بشنود.
ترکیب این گروه تاکنون تمام دولتی است. به لحاظ اصولی باید گفت یک کارگروه مرکب از کارمندان و اعضای دولتی الزاما نمی توانند صدای واقعی مردم را آن هم از پشت میزهای خود بشنوند. دولت ها شرح وظایفی دارند و ملت ها هم خواسته ها، نارضایتی ها و بعضا اعتراضاتی نسبت به شیوه عملکرد دولت ها دارند، جنس این دو کاملا متفاوت است. به واقع، دولت ها و کارمندان موظف دولتی در چارچوب سیاستی محدود و مشخص با تنگناهای مختلف به مسائل نگاه می کنند و عملکرد و اقدامات آنها نیز محدود به شرح وظایف دولتی است، لذا صدای مردم را باید به صورت مستقیم و میدانی در عرصه هایی که مردم با مشکلات درگیر هستند شنید. لذا این کارگروه به رغم وجود افرادی با حسن نیت، کوشا و صادق در کار خود در داخل جلسات پشت میزی قادر نخواهد بود صدای مردم را آنگونه که هست بشنود.
در عین حال، باید از نظر دور نداشت که بازدیدهای میدانی رسمی معروف به استانی که از قبل اعلام و با مقامات استانی هماهنگ می شود، به آن صورت که از دولت نهم و دهم آغاز شد و تاکنون ادامه یافت، کارآمدی خود را از دست داده، زیرا مردم به دلیل ملاحظاتی که وجود دارد، مسائل و مشکلات خود را بدون تعارف و رودربایستی نمی گویند. اگر وزیر جهاد کشاورزی بخواهد از این کارگروه نتیجه واقعی بگیرد یعنی صدای مردم و فغان آنان که در مواردی به آسمان بلند شده است را بشنود و برای حل مشکلات آنها اقدامات عاجل انجام دهد باید اعضای کارگروه را با لباس مبدل و ناشناس، به عنوان یک متقاضی ساده به بخش های مختلفی که مردم گرفتار شده اند، اعم از تعاونی های روستایی تا اداراتی که کشاورزان را در صف ها قرار داده اند مراجعه کنند.
مثلا یکی از اعضای این کارگروه که با مسرت و شادی و تبختر، مداوم آمارهای افزایشی در مورد سند دار کردن زمین های کشاورزی اعلام می کند و می گوید این اسناد تک برگی مبتنی بر آمارهای ادارات ثبت در یک سامانه دیجیتالی است، با لباس مبدل و ناشناس به یکی از ادارات ثبت املاک و اسناد حاشیه تهران مراجعه کند تا استیصال مردم را ببیند و آن گاه با آمارهای اعلامی قیاس کند که آیا مطابقت دارد یا فقط آمارسازی و آمار بازی است که حتما گمراهی در برنامه ریزی را به دنبال دارد! در مواردی هم که موضوع صدای مردم به صورت عام یعنی به غیر از کشاورزان و بهره برداران مطرح است، باز هم به صورت ناشناس و با لباس مبدل سری به واحدهای صنفی بزنند، قیمت ها را به طور واقعی پرس و جو کنند، حرف مردم را مستقیم بشنوند و جمع بندی را در داخل این کارگروه مطرح کنند.
در نهایت این کارگروه می تواند از دریچه مجلات تخصصی و بعضا غیر تخصصی، غیر جناحی و غیر سیاسی، انتقادات و اشکالات را ببیند و بخواند. در عین حال باید گفته شود اگر یک وزارتخانه همانند وزارت جهاد کشاورزی که به صورت شبانه روزی و حداقل در سه نوبت از طریق سفره های مردم و توسط آنان قضاوت می شود خوب است روابط عمومی اش را به لحاظ اعتباری آنچنان تقویت کند که بتواند با پژوهش های میدانی توسط آگاهان مسائل کشاورزی از جمله رسانه های تخصصی، صدای واقعی مردم اعم از کشاورزان و مصرف کنندگان دهک های مختلف را بشنود.
طبعا روابط عمومی وزارتخانه یا استان ها و شهرستان ها با بودجه های اندک و ناچیز هرگز نمی توانند دریچه ای به سوی مردم باشند چه برسد که صدای آنها را بشنوند و منعکس کنند.
در جمع بندی نهایی، این کارگروه که به نوعی مسئولیت بخش های مختلف وزارتخانه را در انجام وظایف قانونی و تعریف شده کاهش می دهد، به نظر نمی رسد بتواند کاری موثر برای آنچه شنیدن صدای مردم گفته شد انجام دهد و مانند صدها کارگروه دیگر که روی کاغذ مانده اند و دیگر نامی از آنان در میان نیست به دست فراموشی سپرده می شود.
