تهدید، تنبیه و جریمه به سبک رئیس سازمان دامپزشکی کشور برای مهار آنفلوانزا !
رئیس سازمان دامپزشکی که در تلاش‌های بی‌سرانجام خود در طرح تئوری « سلبی، ایجابی» یا «ایجابی، سلبی» عرضه تخم مرغ فله و یا بسته بندی بهداشتی، حسب دستوراتی که به راحتی از آن ها اطاعت کرد موفق نشد به تنظیم بازار این کالا کمکی کند، اینک می‌خواهد با تنبیه شدید مرغدارانی که واحدهای خود را بیمه نکرده‌اند و دو ابزار دولتی « سوخت نمی‌دهیم» و « سهمیه دان به قیمت مصوب را قطع می‌کنیم» بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان را مهار کند!
توجیه دکتر ماکنعلی رئیس سازمان دامپزشکی این است که چون برای مقابله و مهار بیماری فوق حاد آنفلوانزای طیور ناگزیر به امحاء هستیم و تأمین خسارت مرغداران فقط در صورتی امکان پذیر است که واحد های امحاء شده بیمه باشند، پس باید مرغداران طی بیانیه شدید اللحنی تهدید به قطع سهمیه دان و سوخت شوند تا بروند واحدهای خود را بیمه کنند، در نتیجه سازمان های دامپزشکی با پنهان کاری از سوی واحد های آلوده مواجه نمی شوند و به راحتی و سرعت این واحدها را امحاء و بیماری مهار می‌شود!
احتمالاً ایشان بر این گمان اند که در این صورت تمامی مرغداری ها برای بیمه اقدام می‌کنند و سپس با انگیزه سود قابل توجه دریافت خسارت از بیمه محصولات کشاورزی، جهت امحاء واحد های خود جلوی سازمان های دامپزشکی در تهران و کلیه استان ها صف می‌کشند تا حتی واحد های غیرآلوده خود را در اولویت امحاء قرار دهند و چه بسا سازمان دامپزشکی مجبور شود کمیته ای برای صحت و سقم ادعای مرغداران مبنی بر آلوده بودن یا نبودن به بیماری ایجاد کند و این کمیته تشخیص، علاوه بر انجام این وظیفه خطیر، جلوی هرگونه پارتی بازی یا انعام جهت تسریع در امحاء واحد های متقاضی را بگیرد!
در اینجا، ضمن تأکید بسیار بر این نکته که بیمه در تمامی عرصه های اقتصادی از جمله کشاورزی یکی از بزرگ ترین دستاورد های بی بدیل جوامع مدرن و پیشرفته برای توسعه پایدار به شمار می‌رود، باید دید بیمه محصولات کشاورزی در کشور ما از چه وضعیتی برخوردار است و از دکتر ماکنعلی و دیگرانی مانند ایشان که فقط می‌خواهند با تنبیه، جریمه و تهدید موقعیت شغلی خود را تثبیت کنند پرسید؛ اگر این نوع بیمه که حداقل چندین دهه است در کشور ایجاد شده، بیمه‌ای مطمئن، قابل اتکا و سودمند برای بهره وران و فعالان تولیدی تجاری و بازرگانی کشور بوده و نه بار گرانی بر گردن آنان، چرا در حد قابل قبولی از آن استقبال نشده و چرا باید دکتر ماکنعلی با تهدید و تنبیه این نوع بیمه را در میان مرغداران گسترش دهد؟
از این گذشته، طی سالیان متمادی پیشین تاکنون، این نوع جریمه ها، تهدید ها و بگیر و ببندها در عرصه تولید و اقتصاد تولید موفقیت آمیز نبوده است؛ زبان اقتصادی، زبان تهدید و صدور دستورهای دولتی و جریمه نیست، رئیس سازمان دامپزشکی هم گرچه مورد حمایت صدا و سیماست و تهدید ها و نظرات یک سویه شان در عرصه تولید، مدام از این رسانه انتشار می‌یابد، اما بهتر آن است راهکارهایی عملی تر و مؤثرتر، مبتنی بر اصول علم اقتصاد و تجربه های موفق دنیا برای پیشگیری و مقابله با بیماری آنفلوانزا ارائه دهد!
وقتی یک بیماری اپیدمی که منافع ملی را در مخاطره قرار می‌دهد بروز و ظهور می‌یابد، این دولت‌ها هستند که با قاطعیت و از موضع حامی اعلام می‌دارند خارج از هر بیمه ای خسارت تولیدکنندگان را پرداخت می‌کنند!
احتمالاً اگر رئیس سازمان دامپزشکی، مثلاً در جایگاه رئیس سازمان مدیریت بحران کشور و یا ستاد حوادث غیرمترقبه قرار گیرد، بیانه ای شدید اللحن صادر می‌کند که اگر سیل یا زلزله بیاید، دولت فقط خسارت واحدهایی که بیمه بوده‌اند را پرداخت می‌کند و حتی خانه های روستایی هم از این قاعده مستثناء نمی‌شوند. یاللعجب!
