تحلیل روز: امنیت غذایی با حرف و جلسه تامین نمی شود!
کاج پرس - 23/ 01/ 1401
مدتی است، بویژه این روزها، بسیاری از ضرورت امنیت غذایی و تامین معاش مردم سخن می گویند و شخصیت یا اشخاصی از وزارت امنیت غذایی و قرارگاهی که با همین عنوان یا به این منظور تاسیس شده و مقر آن در وزارت جهادکشاورزی است؛ هر روز صبح، در این قرارگاه برای انجام عملیات تامین کالاهای اساسی، نظارت بر کمیت و قیمت آنها و رفع کمبودها در خط مقدم یعنی میادین میوه و تره بار یا واحدهای صنفی و فروشگاه های بزرگ و کوچک تشکیل جلسه می دهند.
به قرار اطلاع، رئیس جمهور نیز موضوعات این قرارگاه را دنبال و خواستار گزارش روزانه، اگر نه حداقل چند روز یک بار از عملیات و اقدامات پدافندی این قرارگاه در مقابل گرانی و گران فروشی و دست نامرئی دلالان در بازار کالاهای اساسی و معاش مردم است.
انعکاس این اقدامات و تدابیر و جلسات آن به طور مداوم و مستمر، خبری می شود و عده ای از خبرنگاران و رسانه ها نیز به آن می پردازند و هدف این است که گفته شود؛ امنیت غذایی تامین شده است، اما نه این جلسات و پیگیری ها و نه حرف هایی که به صورت شعار به میان می آیند نمی تواند الزاما به این معنی باشند که بازار تنظیم شده است و دست های نامرئی دلالان کوتاه و چه بسا قطع شده است.
زیرا امنیت غذایی بدون قدرت خرید و دسترسی آسان همگان به ویژه دهک های پائین جامعه به حداقل کالری، مواد پروتئینی و تامین انرژی لازم معنا ندارد.
آمارهای رسمی و قابل اتکاء بانک مرکزی و مرکز آمار، حکایت از کاهش میزان مصرف گوشت قرمز، گوشت مرغ و تخم مرغ از روی ناتوانی و عدم قدرت خرید مردم دارد و این موضوع؛ اصل تامین امنیت غذایی است. هرچند پربود و وفور مواد غذایی در مغازه ها می تواند نشانه ای از حل یکی از شاخص های پذیرفته شدۀ امنیت غذایی باشد ولی اینکه دستمزدها آن قدر پائین است که قدرت خرید را برای حقوق بگیران دولتی و کارگران فراهم نمی کند و آمارهای کم مصرفی بیرون می زند نیز یک شاخص دیگر از نبود امنیت غذایی است.
اینکه یک باره و در آستانه ماه مبارک رمضان یک نمایندۀ مجلس از گوشت 240هزار تومانی خبر می دهد یا افزایش قیمت تخم مرغ و بعضی از اقلام دیگر پروتئینی، صیفی و سبزی در گزارش های میدانی خبرنگاران انعکاس می یابد؛ از عدم امنیت برای مصرف کنندگان در حوزه مواد غذایی حکایت دارد.
وقتی تولیدکنندگان کالاهای اساسی نیز از بازرگانی پیش و پس از تولید نارضایتی دارند، نباید تردید کرد کرد که امنیت غذایی در مسیر تثبیت و ماندگاری قرار ندارد. چنین امنیت غذایی اگر هم باشد، ناپایدار، حرفی، شعاری و جلسه ای است.
جلسات بخودی خود کاری برای امنیت غذایی انجام نمی دهد، حال اگر یک وزارتخانه بلکه چند وزارتخانه برای آن ایجاد شود فقط هزینه های حقوق و حق جلسه برای دولت اضافه می شود.
حرف آخر را میزان و تنوع مصرف در میان طبقات پائین دست می زند که آیا دسترسی آسان و قدرت خرید لازم را دارند یا خیر!؟
منصور انصاری
------------------------------------
به شبکه های اجتماعی ما بپیوندید:
کانال تلگرام: http://www.t.me/kajpress00
