اخبار کشاورزی

قیاس های عوام فریبانه مع الفارق در مورد قیمت جهانی گندم با ایران

شنبه 1402/12/26

منصور انصاری- روزنامه نگار

کشاورزی آینده جهان

اخیرا مدیر یک انجمن وارد کننده غلات که طی سالیان اخیر سکان دار انواع و اقسام انجمن ها بوده است و خود و اعضای زیر مجموعه اش در تشکل های مختلف با بهره مندی وافر از نرخ ارز ارزان قیمت دولتی به ثروت های افسانه ای رسیده اند، لذا مهر سکوت در مورد وضعیت اقتصادی کشور بر لب زده بودند، وارد تعیین قیمت گندم کشاورزان ایران شده تا منافع انجمن وارد کنندۀ متبوع، که خود نیز یکی از سرمایه گذاران بزرگ آن می باشد را هر چه بیش از پیش تامین کنند و دریغ بسیار خورده است که چرا وقتی قیمت گندم سر مزارع و در کشورهای مختلف جهان با احتساب ارز 60 تومانی، ده هزار و پانصد تومان است باید بخشی از کشاورزان ایرانی با هدر دادن منابع آب و خاک و به ویژه آب، برای هر کیلو گندم 17 هزار و 500 تومان پرداخت شود که صنعت آرد و نان کشور با دشواری روبرو گردد؟

این رئیس انجمنی، با طرح مطالب درستی چون افزایش بهره وری، کاهش میزان مصرف آب با روش های نوین و بهره گیری از تکنولوژی های مدرن، بهره گیری از بذور اصلاح شده و موارد متعدد دیگر که بالغ بر 25 سال است تعداد معدودی از مجلات تخصصی کشاورزی و بسیاری از صاحب نظران اقتصاد سیاسی کشاورزی کشور بارها و بارها گفته و فریادزده اند، نوشته اند و انتشار داده اند، در یک قیاس مع الفارق عوام فریبانه و در جهت منافع انجمنی که ایشان در راس آن هستند، بر آن است که در مورد قیمت مصوب شورای عالی قیمت گذاری وزارت جهاد کشاورزی منبعث از قانون خرید تضمینی، شائبه و تردید ایجاد کند و کشاورزان را به برخورداری از سود غیرمنصفانه و بیش از آنچه حق آنان است متهم کند، چه بسا بتواند قیمتی که در نشست 20 شهریور ماه شورای عالی قیمت گذاری با حضور تمامی اعضا، 19 هزار و 500 تومان بود و بعدا در یک برخورد غیر قانونی و به احتمال زیاد تحت فشار این انجمن ها منفعت محور و اعمال نفوذ آنان بر بخش های از دولت به 17 هزار و 500 تومان و به زیان کشاورزان اعلام شد را باز هم کاهش دهند.

باید از این مدیر انجمن که سالیان متمادی در سمت های مختلف تشکلی بوده و کوچکترین بحث و فحصی در مورد اقتصاد درون گرای بسته دولتی نداشته و خود و اعضای تشکل هایشان از خوان بیکران ارز ارزان قیمت صادرات، با ترفند ارزآوری، در قالب کالاهایی مانند ماکارونی، روغن، لبنیات و ده ها کالای غذایی به کشورهای حاشیه خلیج فارس و پاکستان و افغانستان بهره فراوان برده اند پرسید؛ این قیمت گندم که به قول ایشان سر مزرعه تعیین می شود متعلق به کدام کشور است؟ کیفیت این گندم از نظر میزان پروتئین یا گلوتن و غیره چیست؟ آیا این قیمت گندم خوراکی است یا گندم دامی؟ هزینه های بیمه محصولات در این کشورها چقدر بوده است؟ حمل و نقل و نگهداری در انبار چقدر بوده است؟

ایشان نگفته یا نمی خواهد بگوید هزینه حمل و نقل دریایی تا بنادر ایران و از این مبادی تا سیلو و ضایعات و ریزش های متداول چقدراست و در نهایت هر کیلو گندم چقدر به دست دولت یا ملت می رسد، زیرا به گمان اینان، کشاورزان زود باورند و می پذیرند، لذا می توانند دولت را دور بزنند!  

اعلام یک قیمت کلی برای کل کشورهای جهان، آن هم بدون ذکر ماخذ از چه نوع مصادیق عوام فریبانه ای است؟ چرا این مدیری که همواره پست های مدیریتی انجمنی برای ایشان به شکل های مختلف وجود دارد، متوسط قیمت ده سال گذشته گندم و غلات به خصوص در مقطع حدت و شدت گرفتن جنگ روسیه با اوکراین و جنگ غلات را نگفته است؟ اگر کسی بخواهد سر مزرعه ای که این رییس انجمن به آن اشاره کرده است برود وخریدکند ، باید چه کار کند و به کدام کشور تولید کننده عمده گندم برود؟

ایشان باز هم بدون ذکر یک منبع موثق به کاهش 30 تا 40 درصدی قیمت FOB در بازارهای جهانی اشاره می کند و می گوید: چرا ما قیمت را کاهش نداده ایم؟ این رییس انجمن وارد کننده منافع محور، بدون توجه به منافع ملی و در یک مقایسه بی ربط از نوع اقتصاد و بازار ایران و جایگاه گندم به عنوان پیشران کشاورزان کشور و نرخ تورم ما با این کشورهای موهوم، می خواهد بر اساس یک سری مقدمات درست و علمی که سال ها گفته و تکرار شده، قیمت گندم کشاورزان برای بهبود وضعیت کارخانجات آرد کشور کاهش یابد.

چرا این تفکرات زیان آور منفعت محور با همین ارز نیمایی ارزان قیمت یا همان آزاد به قول ایشان 60 تومانی به دولت فشار نمی آورند که از همین ترکیه که یکی از بزرگترین صادر کنندگان آرد در جهان است آرد وارد کنند؟ گرفتن مجوز برای این انجمن های چسبیده به دولت یا سایر نهادها که کار سختی نیست. اگر قیمت گندم جهانی به قول ایشان با احتساب ارز 60 تومانی، 10 هزار و 500 تومان است پس باید قیمت آرد حاصل از این گندم هم ارزانتر باشد تا بتواند مشکل کارخانجات آرد را حل و نان ارزانتر با کیفیت بهتری به دست مردم بدهند.

این نوع تفکرات، با مقدمۀ درست هدر رفت منابع آب و خاک در بخش محدودی یعنی در کشاورزی سنتی و معیشتی، چنین نتیجه می گیرند که قیمت اعلام شده گندم زیان ملی دارد و باید به نفع کارخانجات آرد و صنایع مرتبط با اعضای انجمن آنان کاهش یابد. متاسفانه کشاورزان کشور نیز که از دیرباز، سخنگویان یا تشکل هایی چون انجمن های اینان ندارند که از حقوق خودشان دفاع کنند و تشکل های کشاورزی موجود هم بسیار ضعیف و گوش به فرمان یا بعضا در تعطیلات آزار دهنده هستند که فعلا پاسخ این ادعاهای غیر واقع و سفسطه آمیز را نمی دهند.

اگر روزی فرا رسد که حاکمیت، به ناگزیر و به دلیل بن بست های ایجاد شده وارد اقتصاد و بازار جهانی شود باید دید همین انجمن ها و زیرمجموعه هایی که دارند به عنوان صنعت ملی البته طی بیش ازچهار دهه متکی به ارز ارزان قیمت، می توانند حسب ادعاهایی که داشته و دارند رقابت کنند یا خیر؟

اینان در یک میدان بدون حریف شمشیر در هوا می چرخانند که هکذا! من آنم که رستم بود پهلوان!